събота, 13 април 2013 г.

В ръцете на умората



Нямам сили за нови мечти.
Нито сили за нови любови.
Дадох всичко на него. Почти.
Нямам сили да почвам наново.
Искам просто да бъда сама.
Да е тихо. Прозрачно. И чисто.
Като всяка едничка сълза.
Като всяка изстрадана истина.
Искам 
просто 
да бъда 
сама.
Да не помня ни него, ни себе си.
Не е имало никога "нас".
Само някаква тъжна обреченост.
Във която вярвах наивно.
И наричах Любов. И я пазех.
Нямам сили сега... Нямам сили.
Днес съм тиха. Прозрачна...
И празна
.
- Caribiana

 /Няма по-нежна поетеса от нея.. Никой не може така добре да ме опише както тя./

Няма коментари:

Публикуване на коментар